Genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury: Knalhard - Caja Cazemier

Als Ties na een avondje stappen zomaar op straat in elkaar geslagen wordt, verandert alles. Zijn letsel geneest wel weer, maar zijn zelfvertrouwen heeft een grote deuk opgelopen. Hij schaamt zich zo dat hem dit overkomen is, dat hij er met niemand over wil praten. Ook niet met zijn vriendin Amarins, die zich meer en meer buitengesloten voelt.

Waarom is dit boek zo populair?
Het boek heeft een afwisselende schrijfwijze. Meestal in de derde persoon (Ties, Amarins) en soms in ik-stijl. Deze stijl herken je meteen door de schuingedrukte dagboeknotities die Ties in opdracht van zijn therapeut moet schrijven. Door deze schrijfwijze wordt goed duidelijk hoe moeilijk het is voor directe vrienden en familie het slachtoffer steun te bieden. Het thema zinloos geweld komt goed uit de verf in dit boek.
De daders zijn enigszins stereotiep; kaal, pukkelgezicht, petdragend. Het taalgebruik is eigentijds en de schrijfstijl direct, met korte zinnen en veel dialoog. Dat leest lekker en snel weg. De gevoelens van Ties en Amarins worden invoelbaar beschreven.Verhalenderwijs komt aan de orde wat juridisch de gang van zaken is, met aan het eind tips om veilig te stappen.