‘Dit is het verhaal over hoe mijn leven op een keer helemaal op zijn kop kwam te staan.’ Stukjes Hemelblauw is de ontwapenende debuutroman van Sue Durrant waarin de ‘jeugdzorgkinderen’ Zac en Ira centraal staan.
Ira heeft als kind een dagboek bijgehouden en hierin vertelt ze over hoe zij en haar broertje Zac na vele omzwervingen in Huize Skilly, een kindertehuis in Londen, terechtkomen. Het is oktober 1987 en Miracle (Ira) is negen en Zackery (Zac) zeven jaar oud. Ze hebben hun ouders nooit gekend en ondertussen zijn er al vele pleegouders de revue gepasseerd. Zac is bang voor wat er komen gaat, maar ze krijgen gelukkig een fijne kamer bovenin het tehuis en Skilly heeft ook nog eens een hele mooie, grote tuin. En ze ontmoeten de aardige Silas en de lieve Hortense, die in het tehuis werken.
Hoe ouder de kinderen worden in Skilly, hoe moeilijker het is om adoptieouders voor ze te vinden. Vaak denkt Ira aan haar ‘droomthuis’ en Skilly is verre van dat, maar het kan er gelukkig mee door. Ira’s lievelingsboek is Mathilda, want ook al had Mathilda vreselijke ouders, ze kon toveren en de situatie beter maken. Ira zou dat ook graag willen, maar het lukt niet. Op een dag in mei van het jaar 1989 vindt Ira een brief onder een losse vloerplank in haar kamer. Het is een brief van Glenda Hyacinth uit 1947 waarin ze over haar leven in Skilly verteld. Ira besluit een brief aan Glenda te schrijven en stopt de brieven samen onder de vloerplank.
Vanaf dat moment ziet Ira Glenda rondlopen in Skilly. Ze blijft altijd bij haar in de buurt en gaat zelfs mee op vakantie. Via Stadskinderen, Buitenkinderen mogen Zac en Ira een week op vakantie bij Martha. Zij woont in een oud huis in Wellsbury. De treinreis naar het stadje is al een heel avontuur voor de kinderen. Martha’s tuin blijkt een paradijs te zijn en de kinderen kunnen zich er uitleven. Maar Ira schaamt zich vaak voor Zac, die zich niet netjes weet te gedragen. Zou Martha hun naar huis sturen? Maar nee, Martha moet wennen aan kinderen om haar heen en wil hier graag de tijd voor nemen. Beide partijen hebben dus even wat tijd nodig.
Martha heeft een eigen atelier waar ze gevoelens schildert. Ira mag ook aan de slag en laat zien hoe talentvol ze is. Martha wil graag dat Ira ook eens aan zichzelf gaat denken in plaats van alleen maar aan Zac. ‘Je denkt altijd alleen maar aan wat Zac wil. Soms vraag ik me weleens af wat Ira wil. Weet je dat zelf wel?’ Eenmaal terug in Skilly blijkt dat Ira en Zac een goede indruk hebben gemaakt en dat ze met Nieuwjaar en Pasen weer bij Martha mogen komen logeren. Als Martha een hond blijkt te hebben gekocht, zijn de kinderen in de zevende hemel. Ze spelen voortdurend met Flits, die hun doet denken aan hun eigen hond van vroeger, waar ze nog een foto van hebben in hun herinneringenboek.
Maar met Pasen gaat het mis. Er vindt een belastingdemonstratie plaats in Londen en Zac denkt zijn moeder op televisie te hebben gezien. Het is een vrouw die erg op Ira en Zac lijkt en ook gaat demonstreren. Als Zac en Ira met Martha naar de markt gaan besluit Zac de bus te nemen naar Trafalgar Square in Londen. Ira en Martha nemen de volgende bus, maar zijn ze nog wel op tijd? De demonstratie loopt namelijk ontzettend uit de hand. Ira noemt het in haar dagboek ‘de ergste dag uit haar leven’. Zullen ze nu Martha voorgoed verliezen? En worden ze dan ooit nog wel geadopteerd? En wat hebben mevrouw Clanks, de strenge directrice van Skilly, en Glenda eigenlijk met elkaar te maken?
Stukjes Hemelblauw is een ontroerend boek dat je maar moeilijk weg kunt leggen en na het lezen blijft het intense verhaal je dan ook nog lang bij. Sue Durrant weet de wereld van een jeugdzorgkind treffend weer te geven. Ira’s dagboekfragmenten zijn geloofwaardig en bevatten veel mooie details die haar leven verduidelijken. Ze heeft dromen, maar voelt zich voortdurend verantwoordelijk voor haar broertje. Het leven zonder ouders is nu eenmaal moeilijk, maar er zijn gelukkig ook genoeg lichtpuntjes, oftewel stukjes hemelblauw. Ook de andere kinderen krijgen een gezicht door Ira’s liefdevolle beschrijvingen. Elk kind is anders, maar ze hebben allemaal hun redenen voor hun gedrag.
De illustraties van Katie Harnett passen perfect bij het verhaal; de natuur in de vorm van de tuinen van Skilly en Martha spelen immers een grote rol in het verhaal. Ook de vormgeving is prachtig. Het boek kan volledig worden opengeklapt tot er een weids landschap verschijnt. Dit zit symbolisch verstopt achter het raam op de cover van het jeugdboek. Sue Durrant geeft de lezer een kijkje in een kindertehuis waar er naast de ellende ook mooie dingen kunnen ontstaan. Ira’s gevoelens worden nooit te sentimenteel; je gelooft haar en leeft met haar mee. De reünie in het laatste hoofdstuk laat zien hoeveel de kinderen aan Skilly hebben gehad en hoeveel dromen er werkelijkheid zijn geworden met een beetje hulp van anderen. Het resultaat: een boek vol hoop.
Titel: Stukjes Hemelblauw
Auteur: Sue Durrant
Uitgeverij: Meis & Maas
ISBN: 9789030501732
Voor kinderen vanaf 9 jaar.
Lees ook:Stukjes Hemelblauw getipt door DWDD Boekenpanel
Lees ook:Cel 7 – Kerry Drewery
Lees ook:Martha Heesen wint Theo Thijssen-prijs 2015
Lees ook:Recensie: Een medaille voor Leroy – Michael Morpurgo
Lees ook:Duizend stukjes van jou (De Vuurvogel 1) – Claudia Gray
Hallo Marleen,
Mooie recensie van dit prachtige boek. Alleen jammer dat je weliswaar de Nederlandse vertaling leest, maar niet even erbij zegt wie die gemaakt heeft. Dag- en weekbladen (en zelfs DWDD) hebben we inmiddels zover gekregen dat ze dat wel doen; nu de bloggers nog.
De vertaler, Nan Lenders
Beste Nan,
Dat snap ik en je hebt ook een heel goed punt, maar ik heb ervoor gekozen om niet te veel informatie te geven, omdat het anders niet meer overzichtelijk is. Zo geef ik ook nooit aan wie de illustrator is, wie er verantwoordelijk is voor de cover en wie de drukker is. Dat staat allemaal wel vermeld in het boek zelf en zal de lezer kunnen zien als hij/zij het boek besluit te kopen.
Groeten, Marleen
Beste Marleen,
Op zoek naar een bruikbare recensie van Stukjes Hemelblauw deze gevonden. Compleet en verklapt toch niet te veel. Deze ga ik in mijn werk zeker gebruiken! Dank je wel.
Wat leuk om te horen Norma, dankjewel!