De Engelse journaliste Bibi van der Zee is verslaafd aan boeken. Zou ze eigenlijk zonder kunnen? vroeg ze zich af. Ze probeerde een week te leven zonder boeken.
Reserveboek in de tas
Bibi van der Zee staat op en gaat slapen met een boek. Ze leest zelfs al wandelend en gaat nooit het huis uit zonder boek. Ze leest drie, vier boeken per week en doorgaans zijn dat geen dunne lees-snel-weg-romannetjes. Ze reist veel met de trein en heeft dan altijd nog een reserveboek in haar tas zitten, voor het geval het eerste mocht uitraken. Ze slaat wassen, strijken en poetsen zonder schuldbesef over, omdat ze die tijd aan een goed boek heeft besteed. Ze stuurt haar kinderen de tuin in of plant ze voor tv om toch nog tien minuutjes langer te kunnen lezen en zelfs bezoek ziet haar soms in een hoekje wegkruipen met een boek.
Wezenloos staren
Omdat ze dit zelf toch een beetje te gortig begon te vinden, besloot ze onlangs heel moedig een tijdje te stoppen met lezen. Ze zou een week lang geen boek aanraken. Het werd een fiasco. Toen de kinderen naar school waren, zat ze wel een uur lang wezenloos door het raam te staren, tijd die ze anders altijd lezend doorbrengt.
Naar het toilet gaan zonder boek! Ze zat er totaal verloren te kijken naar de spinnenwebben in de hoeken en naar de spijker op een lege muur waar ze een jaar geleden van plan was geweest een kadertje op te hangen.
Dervingssyndromen
Naar bed gaan zonder boek was bizar, zegt ze. “Ik lees altijd, elke dag in bed voor ik ga slapen. Op de eerste dag van mijn week zonder boeken, downloadde ik alvast een filmpje op mijn i-viewer en ik gaf mijn nagels een extra lakbeurt. Toen het programma afgelopen was, trachtte ik mijn ogen te sluiten, maar mijn hoofd zoemde gewoon. Mijn ogen gingen vanzelf telkens weer open. Boing. Boing. Boing.”
Bibi had dervingssyndromen alsof ze met drugs gestopt was. Zou lezen echt zo verslavend kunnen werken? vroeg ze zich af. Zou lezen een of ander hormoon produceren zodat je na een tijdje niet meer zonder kunt? Niemand bleek het te weten.
Leesepidemie
Het weinige onderzoek dat naar leesverslaving was gebeurd, bracht geen uitkomst. Wel kwam ze erachter dat lezen als tijdverdrijf en vlucht een vrij recent verschijnsel is in de menselijke geschiedenis. Alleen een select groepje specialisten las vroeger en dan nog steeds luidop. Augustinus beschrijft zijn verbazing toen hij Ambrosius stil zag lezen. Het zou nog meer dan duizend jaar duren voor de roman ontstond die je voor jezelf in stilte leest. In de 18e en 19e eeuw werd Duitsland overspoeld door een leesepidemie, zo erg dat de overheid zich er zorgen over ging maken. In Frankrijk werden zelfs auteurs vermoord omdat ze als een bedreiging voor de staat werden gezien. Vandaag heeft fictie ons echt in de greep en worden er miljoenen fictieboeken verkocht, bedoeld om erin weg te duiken.
Nooit meer stoppen!
Bibi ondertussen kwijnde weg. Ze had in jaren geen zo’n saai leven gehad. De dagen verliepen vreugdeloos en grijs. “Ik besefte dat boeken sinds lang mijn ware vrienden geworden waren“, zegt ze. “Als ik bang, verdrietig of boos ben, als ik troost nodig heb, grijp ik vanzelf naar een boek. Ik heb zelfs boeken die ik herlees als ik me bijzonder slecht voel.”
Toen de week zonder boeken eindelijk voorbij was, wachtte Bibi tot de kinderen naar bed waren. Ze schonk zich een glas wijn in en nam het boek weer op waarin ze een week eerder halverwege gestopt was.
“Eerlijk gezegd was ik een beetje bang“, bekent ze. “Bang dat het niet meer hetzelfde zou zijn als voorheen. Zoals iemand die een tijdje met roken is gestopt en dan weer een eerste sigaret opsteekt. Maar nee, hoor, er was niets om me zorgen over te maken. Meteen gleed ik weer weg in mijn boekenwereld alsof de deuren van Narnia werden opengegooid. Het dagelijks leven vervaagde, mijn zorgen smolten weg en een dik uur lang vergat ik de hele wereld rondom mij. Van een ding ben ik nu heel zeker: nooit stop ik nog eens met lezen!”
[Bron: The Guardian - Villakakelbont]
Lees ook:Vooraankondiging: De Hongerspelen
Lees ook:Toen mijn vader een reus was – Pieter van Oudheusden
Lees ook:Duifje – Inge Misschaert
Lees ook:Isa Bella: Chaos op de camping – Poppy Harper
Lees ook:We gingen op krokodillenjacht – Bibi Dumon Tak